Hoe zorg je als leidinggevende dat medewerkers gemotiveerd, gezond en betrokken blijven? Luca en Ruben gaan hierover in gesprek. Ruben heeft meer dan dertig jaar ervaring in leidinggeven en deelt zijn inzichten over hoe leidinggevenden het verschil kunnen maken, niet alleen voor de organisatie, maar vooral voor de mensen zelf.

Luca kijkt nieuwsgierig naar Ruben en zegt: ‘Jij hebt inmiddels al ruim dertig jaar ervaring als leidinggevende. In de literatuur zijn er talloze modellen over leiderschap verschenen. Zijn er bepaalde modellen waar jij écht iets aan hebt gehad in je dagelijkse praktijk?’

Ruben knikt. ‘Zeker. Vooral de modellen die gaan over energiebronnen. Hoe voller de energiebatterij van een medewerker, hoe vitaler, veerkrachtiger en meer betrokken iemand is. En dat zie je terug in motivatie, gezondheid én productiviteit.’

‘Interessant,’ zegt Luca, ‘Hoe kun je als leidinggevende bijdragen aan het opladen van die energiebatterij?’

Ruben glimlacht. ‘Dat kan op drie niveaus: het niveau van de organisatie, van het werk zelf en het persoonlijke niveau van de medewerker. Op organisatieniveau draait het om betrouwbaarheid, integriteit en alliantie.’

Luca denkt even na. ‘Hoe zou jij betrouwbaarheid omschrijven in dit kader?’

‘Heel simpel,’ zegt Ruben. ‘Afspraak is afspraak. Niet in een overleg ja zeggen, om daarna toch iets anders te doen. Dat soort gedrag kost medewerkers energie. Een betrouwbare leidinggevende geeft energie en versterkt het vertrouwen.’

Luca knikt. ‘En hoe verschilt dat dan van integriteit?’

‘Integriteit gaat over eerlijkheid en oprechtheid,’ legt Ruben uit. ‘Geen verborgen agenda, geen toneelstukjes of schijn-empathie. Mensen voelen het direct als er iets niet klopt. Een integere leider zendt duidelijke, kloppende signalen uit. Dat schept rust en energie.’

‘En alliantie draait om verbinding?’

‘Precies,’ zegt Ruben. ‘Het gaat erom in hoeverre je medewerkers weet te verbinden met de missie en doelen van de organisatie. Als iemand zich herkent in het grotere plaatje, voelt het werk betekenisvoller. Dat geeft enorm veel energie.’

Luca is benieuwd naar de andere niveaus. ‘Je noemde ook het niveau van het werk. Wat speelt daar?’

‘Ook daar heb je stressoren en energiebronnen,’ antwoordt Ruben. ‘Stressoren kosten energie, zoals hoge werkdruk of onduidelijke taken, maar als de energiebronnen sterk genoeg zijn, kunnen mensen daar beter mee omgaan.’

‘En wat zijn dan belangrijke energiebronnen op dat niveau?’

‘Verbinding, autonomie en competentie,’ zegt Ruben. ‘Verbinding gaat over de relatie met collega’s en leidinggevenden. Voelt iemand zich gezien? Wordt er af en toe een oprecht compliment gegeven? Dat maakt veel uit.’

‘En autonomie?’ vraagt Luca.

‘Dan gaat het over vertrouwen geven,’ zegt Ruben. ‘Niet micromanagen, maar ruimte bieden. Betrek medewerkers bij besluiten, vraag hun mening. Dat vergroot het eigenaarschap.’

Luca glimlacht. ‘En competentie, zie je daar verschil tussen generaties?’

‘Zeker,’ zegt Ruben. ‘Jongere medewerkers willen blijven groeien – nieuwe dingen leren, uitgedaagd worden. Dat vult hun batterij. Oudere collega’s delen juist graag hun kennis en groeien daardoor als mentor. Die wisselwerking is prachtig om te zien.’

Luca kijkt nadenkend. ‘En dan is er nog het persoonlijke niveau, toch?’

‘Ja,’ zegt Ruben. ‘Dat gaat over hoop, optimisme, veerkracht en zelfvertrouwen. Als één van die bronnen groeit, versterkt dat vaak de anderen ook. Gezond leven speelt hierin mee: voldoende beweging, goed slapen, gezond eten. De leidinggevende kan medewerkers hierin ondersteunen, bijvoorbeeld door dit gesprek aan te gaan of ze nieuwe uitdagingen te geven.’

Luca glimlacht. ‘Dus leiderschap gaat niet alleen over sturen, maar ook over voeden.’

Ruben knikt. ‘Precies. Goede leiders helpen medewerkers hun energiebatterij op peil te houden en als die vol is, kan er écht iets moois ontstaan – voor de medewerker én voor de organisatie.’